Ik wou dat ik mezelf ook zo gemakkelijk buiten alle verdenking kon plaatsen door vooral enorm goed te weten wat "de anderen" allemaal fout doen en na mijn gevingerwijs nog eens goed dubbelchecken of iedereen wel gehoord heeft hoe hard ik daar van walg en dan onder het mom van "niet de andere kant opkijken" vooral niet naar binnen te kijken. nooit echt naar binnen kijken. Introspectie is narcistisch of zo... een echte socialist ziet vooral wat andere mensen verkeerd doen.
ik wou dat ik mezelf ook op de borst kon kloppen en op mezelf liggen rukken op de waanzinnige bijdragen die ik mezelf wou kunnen wijsmaken te hebben geleverd aan een mooiere wereld
ik wou dat ik kon geloven dat linnen zakken een impact hebben. echt
ik wou dat ik ook zo vol van mezelf was dat ik kon meedoen in allerhande eco-piswedstrijden
ik wou dat ik ook dacht dat " de maatschappij" een soort van autonome entiteit was, waar ik zelf helemaal niks mee te maken had, alsof ik er geen deel van uitmaak
alsof mijn Facebookprofiel, dit blog, elk kladpapiertje ever ook geen "media" zijn
ik wou dat ik over "de media" in enkelvoud kon spreken
ik wou dat ik zonder enig probleem met Hart boven Hart kon meedoen, zonder te moeten kotsen
ik wou dat ik ze kon geloven, echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten